Jak to ich zachwyca, kiedy nie zachwyca...? ;-)
Kolorystycznie ładny, muzyka smyczkowa piękna, "ale".
Zgranie ścieżek znowu (jak to w większości naszych film(ik)ów) do kitu. "Normalna" muzyka i ledwo słyszalne dialogi - choć było ich jak na lekarstwo, to jednak dały się zauważyć w ten sposób.
Treść. Opis dystrybutorów brzmi: "Opowieść o obecności starszego pokolenia w życiu dzieci i młodych ludzi. To także historia o tym, jak ważne są relacje międzypokoleniowe, które każdej ze stron dostarczają głębokich przeżyć emocjonalnych." Bujanie na huśtawce czy majsterkowanie w warsztacie to mają być te głębokie przeżycia? Zwłaszcza środkowe pokolenie strasznie przeżywa... Trochę na wyrost tych słów użyto.
Jeśli chcemy nadać opowieści realności (-> samochód dość znajomo wyglądający), to niech autor odpowie na pytanie, jak ci odcięci powodzią od świata staruszkowie mieli przeżyć przez kilka tygodni/miesięcy na swojej "wyspie"...

Ponad powyższe nie mam innych zastrzeżeń. Warto w sumie obejrzeć, ale arcydziełem animacji tego nie nazwę jednak.

Obejrzałam jeszcze raz. Co do dialogów - jedynym słowem, której pojawia się w tej animacji jest "Krzysiu". Proszę nie narzekać na złą słyszalność tekstu - to zabieg celowy. Kłótnia pokolenia średniego była tylko epizodem. Treść nie miała z założenia autora znaczenia.
Odwołując się do bujania czy majsterkowania - to tylko preteksty. Widzę to po swoich dziadkach. Starsze pokolenie próbuje za wszelką cenę znaleźć wspólny język z wnukami. Chce być blisko nich. Moja babcia na przykład odnajduje tą szczerą, prawdziwą radość w gotowaniu obiadów, a dziadek w grze w szachy. Tak prozaiczne czynności przynoszą starszemu pokoleniu radość z przebywania z wnukami.
Nawiązując do kwestii braku żywności - uważam, że ta animacja od samego początku miała stanowić uniwersalną, symboliczną wypowiedź. Woda jest w tym przypadku przeszkodą rodzinną, nie klęskę żywiołową. Prawdopodobnie rodzice postanowili odciąć dziadków od dzieci. Oni byli "sprawcami katastrofy".

Mimo wszystko, uważam, że ocena internautów powinna być wyższa.

Epizod ten zirytował. Myślę, że nie tylko mnie. W kilku animacjach, które widziałam, kłótnia była przedstawiona z daleka jako machanie rękami i inne tego typu gesty. Podłożenie jakiegokolwiek dialogu sugeruje, że ważny jest powód, więc raczej naturalną reakcją jest podgłośnienie, które nic nie daje poza bardziej wyrazistym "bulgotaniem". Skoro nie są ważne rozmowy przy majsterkowaniu (tylko sama czynność), to nie podłożono tam dialogu - chyba, że źle pamiętam.
Życzę dziadkom długich lat:) Moi dawno wąchają korzonki, więc może dlatego animacja do mnie aż tak intensywnie nie przemówiła?

Chyba zbyt wiele czasu minęło od zajęć lekcyjnych niby-rozwijających moją wrażliwość poprzez odpowiadanie na pytania typu: co np. Opałka miał na myśli i dlaczego wielkim artystą był. Mimo lekkiego pióra do wypracowań takie głębokie analizy wszystkich obecnych w dziele symboli przyprawiają mnie o mdłości.
Ocena rzeczywiście lekko zaniżona. Animacja jest dość dobra. Wolę jednak tego: http://www.filmweb.pl/entityLink?entityName=film&id=640036 typu. Bo ja prosty człowiek jestem tylko :)

Fakt, takie "simowe" zachowanie podczas kłótni jest bardzo nienaturalne. Jednak nadal uważam, że słowa są zbędne. W moich oczach często psują obraz.
Życzenia przekażę. :-) Może to faktycznie kwestia upodobań i powiązania tematu z odbiorcą?

A na pytania "co autor miał na myśli" najlepiej odpowiadają krytycy. Hmm... może zrobię kiedyś reporterską konfrontację kilku analiz z opiniami samych twórców. Pewnie wyszłaby piękna komedia. :-) Tu odwołując się do wody pisałam co sama mam na myśli i co mi dała ta animacja.

Mimo wszystko dziękuję za przyjemną wymianę zdań. Dawno nie miałam okazji podyskutować o ruchowych obrazkach. :-)
Animację na pewno zobaczę w najbliższym czasie.

A ja polecam to:

http://www.filmweb.pl/film/Ojciec+i+c%C3%B3rka-2000-228812