Abstrahując od rzeczywistej czy domniemanej antypolskości tego filmu, głośno i wyraźnie trzeba stwierdzić, że jest on najzwyklejszą w świecie szmirą. Fabuła niemiłosiernie się "rwie", przez co całość opowiedziana jest bardzo chaotycznie, bohaterowie (w czym celuje główny) są papierowo-niewiarygodni, a elementy fantastyczne (mające, jak mniemam, film "odhistorycznić" i "usuperpoducyjnić") wciśnięte są na siłę i jedynie irytują.

Oglądając "1612" wymęczyłem się i wynudziłem za wszystkie czasy. Zmitrężył mnie zwłaszcza główny bohater i jego sposób na wcielenie w życie "amerikan drimu". Przez sto kilkadziesiąt minut projekcji obserwujemy oto, jak granatem od pługa oderwany kmieć przeobraża się w szermierza natchnionego, hiperkanoniera-samouka i wreszcie o mały włos cara ("po drodze" uderzając jeszcze w konkury do carówny). Cierpiałem za każdym razem, gdy na ekranie pojawiał się jego przydupas: rozwrzeszczany, głupi jak sto nieszczęść i w dodatku brzydki jak paczka gwoździ. A całość, przez to, że tak naprawdę nie wiadomo, o czym ten film jest, niemal skutecznie mnie uśpiła...

Nie polecam tego gniota serdecznie - czas poświęcony na jego oglądanie, to przeszło dwie godziny wyrwane z życiorysu, których nic nie zrekompensuje.